Gorączka u dziecka jest często mylona ze stanem podgorączkowym. Kiedy mówimy o gorączce u dziecka i czego może być objawem? Jak reagować, gdy podwyższona temperatura ciała utrzymuje się przez dłuższy czas? Gorączka po szczepieniu czy przy ząbkowaniu zawsze się pojawia? Stan podgorączkowy i gorączka u dziecka – czym są?Kiedy gorączka u niemowlaka jest powodem do niepokoju?Stan podgorączkowy i gorączka – jakie są przyczyny?Gorączka u dziecka – w jaki sposób ją mierzyć?Kiedy gorączkę trzeba obniżać?Gorączka u dziecka a antybiotykLeczenie gorączki u dzieckaGorączka po szczepieniu – przyczynyKiedy udać się do lekarza w przypadku gorączki u dziecka po szczepieniu?Jak reagować w razie gorączki u dziecka po szczepieniu?Dlaczego u dziecka pojawia się gorączka przy ząbkowaniu?Ile trwa gorączka przy ząbkowaniu?Domowe sposoby na zbicie gorączki u dzieckaGorączka – kiedy iść do lekarza? Stan podgorączkowy i gorączka u dziecka – czym są? Stan podgorączkowy, czyli inaczej podwyższona temperatura ciała, to okres kiedy temperatura ciała człowieka mieści się w przedziale od 37,1 st. C do 37,9 st. C (powyżej tej temperatury mamy do czynienia z gorączką). Lekarze zalecają nie zbijanie w sposób farmakologiczny temperatury poniżej 38 st. C. Pomiary temperatury ciała dokonywane są w różnych jego częściach. W Polsce najczęściej temperatura mierzona jest pod pachą. Prawidłowy wskaźnik temperatury ciała wynosi 36,6 st. C. Powyżej 37 st. C mamy do czynienia ze stanem podgorączkowym. Przy temperaturze mierzonej w ustach stan podgorączkowy występuje powyżej 37,5 st. C, w odbytnicy – powyżej 38 st. C. Najniższą temperaturę dzieci mają w fazie snu – REM. Największa temperatura ciała osiągana jest na sam wieczór. W ciągu dnia temperatura naszego ciała może wahać się o 1 st. C. Kiedy gorączka u niemowlaka jest powodem do niepokoju? Prawidłowa temperatura ciała u dzieci w wieku niemowlęcym jest trudna do określenia, ponieważ w ciągu dnia i nocy jest ona zmienna. Wartości uważane za prawidłowe mieszczą się w przedziale od 36,6 st. C do 37,5 st. C. Taka temperatura nie powinna stanowić powodu do niepokoju. Stan podgorączkowy u niemowlaka stwierdza się w momencie, gdy temperatura wynosi od 37,5 st. C do 38 st. C. Jest to czas, gdy można pomyśleć o zbiciu temperatury, nim w organizmie malucha na dobre zagości infekcja. Gorączka u niemowlaka pojawia się, gdy temperatura ciała jest wyższa niż 38 st. C. W takiej sytuacji konieczne jest podanie środków przeciwgorączkowych. Jeśli pomimo tego temperatura nie spada i wysoka gorączka u niemowlaka nadal się utrzymuje, rodzice powinni pójść z dzieckiem do lekarza. Gorączka u niemowlaka 39 st. C stanowi zagrożenie dla dziecka. Maluch jest w tym czasie bardzo osłabiony i może się łatwo odwodnić. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność Naturell Immuno Kids, 10 saszetek 14,99 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Zdrowie umysłu, Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw z głębokim skupieniem, 30 saszetek 139,00 zł Odporność Naturell Omega-3 1000 mg, 120 kaps 54,90 zł Stan podgorączkowy i gorączka – jakie są przyczyny? Podwyższona temperatura ciała nie jest chorobą. Jest oznaką tego, że w organizmie może rozwijać się infekcja lub nawet nowotwór. Stan podgorączkowy może towarzyszyć takim chorobom, jak: Nieżyt nosa – podwyższona temperatura ciała występuje kilka dni i może przeistoczyć się w gorączkę; Zapalenie krtani – stan podgorączkowy rzadko przechodzi w gorączkę; Angina – stan podgorączkowy występuje w momencie wywołania anginy przez wirusy, nie przez bakterie; Nadczynność tarczycy jest chorobą, gdzie stan podgorączkowy utrzymuje się stale (towarzyszy uczucie ciągłego gorąca); Zapalenie oskrzeli – podwyższona temperatura ciała bardzo szybko przeistacza się w wysoką gorączkę, do tego dochodzi ból gardła, stawów i w klatce piersiowej, silny katar, kaszel; Chłoniaki – stan podgorączkowy występuje wraz z powiększonymi węzłami chłonnymi; Borelioza – stan podgorączkowy utrzymuje się przez cały czas; Przegrzanie – za ciepłe ubranie, zbyt duża ilość słońca powodujące podwyższenie temperatury ciała (obniżenie temperatury powoduje wypicie dużej ilości płynów, zmianę ubrania na lżejszą); Guzy mózgu – stan podgorączkowy może utrzymywać się przez bardzo długi czas; Choroba bostońska – choroba bostońska jest wywoływana przez enterowirusy z grupy Coxsackie (A5, A10, A9, B1, B3 oraz EV 71), które odpowiedzialne są również za inne schorzenia takie jak: angina, przeziębienie, zapalenie gardła czy biegunka u niemowląt. Rumień nagły – (inaczej choroba trzydniowa, „szósta choroba”) to choroba zakaźna wieku dziecięcego, przebiegająca łagodnie i zwykle ustępująca bez powikłań. Charakterystycznym objawem rumienia nagłego u dzieci jest wysoka, krótkotrwała gorączka z występującą po niej wysypką; Ząbkowanie – gorączka przy ząbkowaniu zazwyczaj nie jest powodem do obaw. Gorączka u dziecka – w jaki sposób ją mierzyć? Chcesz prawidłowo zmierzyć temperaturę u swojego dziecka? Jest kilka opcji. Jeśli dziecko ma mniej niż 3 lata, termometr możesz umieścić w jego odbytnicy. Musisz pamiętać jednak, by sprzęt miał giętką końcówkę, która nie uszkodzi delikatnych błon śluzowych malucha. Od wyniku odejmij 0,5 stopnia. U dzieci powyżej 3. roku życia temperaturę mierz pod pachą. Maluch ma więcej niż 5 lat? Termometr włóż pod jego język. Tak samo działa pomiar u osób dorosłych. Kiedy gorączkę trzeba obniżać? Tak naprawdę zależy to od samopoczucia malucha, a nie od wskazań termometru. Jedne dzieci będą świetnie znosić 38 stopni, inne już przy niewiele ponad 37 będą senne, marudne i rozbite. Nie mówimy tu oczywiście o przypadkach, gdy temperatura rośnie błyskawicznie i jest bardzo wysoka. Tę bliską 40 st. C trzeba zbijać bezwzględnie i koniecznie skonsultować się z pediatrą. Czasem tak wysoka temperatura towarzyszy niegroźnym infekcjom, czasem jednak kryje się za nią coś poważniejszego. Gorączka u dziecka a antybiotyk Nie każda infekcja z gorączką wymaga antybiotyku. W 9 na 10 przypadków wystarczą szeroko dostępne leki przeciwgorączkowe bez recepty. Najczęściej są to preparaty zawierające paracetamol lub ibuprofen. Paracetamol, oprócz działania przeciwgorączkowego, zmniejsza też ból. Ibuprofen dodatkowo likwiduje stany zapalne. Czasem nie możemy czekać, aż lek zadziała (np. gdy wysoką gorączkę ma niemowlę). Możemy dodatkowo zastosować wtedy kąpiel w letniej wodzie, która skutecznie i szybko obniża wysoką temperaturę (pamiętajmy jednak, że woda powinna być tylko trochę chłodniejsza niż temperatura ciała, ok. 1 st. C). Pomocne będą też chłodne okłady. W przypadku kiedy kuracja lekami nie przynosi efektu, warto udać się do lekarza – być może przytrafiła nam się jednak infekcja bakteryjna. Wtedy konieczny będzie antybiotyk (dostępny tylko na receptę). Nie z każdej gorączki wyleczy nas antybiotyk. Leki z tej grupy rezerwujmy tylko dla infekcji, których przyczyną są bakterie. Antybiotyk w „wirusówce” pożytku na pewno nie przyniesie, a może poważnie zaszkodzić. Najnowsze w naszym serwisie Leczenie gorączki u dziecka Podwyższoną temperaturę ciała wskazującą na stan podgorączkowy należy na bieżąco monitorować. Dopiero w przypadku gorączki należy zastosować leczenie farmakologiczne. Nie wyklucza to jednak faktu, że można skorzystać z tradycyjnych, zdrowych, domowych metod radzenia sobie ze stanem podgorączkowym (mokre kompresy na głowę lub kąpiel w wodzie o niższej temperaturze od naszego ciała). Dorośli przy gorączce najczęściej stosują paracetamol, ibuprofen lub kwas acetylosalicylowy. Po dwa pierwsze sięgamy także w przypadku dzieci – są to leki dostępne bez recepty, jednak ich zażywanie należy skonsultować z lekarzem. Pamiętajmy, że u dzieci poniżej 12 roku życia nie zaleca się stosowanie kwasu acetylosalicylowego, gdyż zwiększa on ryzyko wystąpienia u dziecka zespołu Reye’a. Najczęściej stosowanym lekiem na gorączkę u niemowlaka jest paracetamol. Substancja ta jest w pełni bezpieczna dla małych dzieci i na ogół dobrze przez nie tolerowana. Małym niemowlętom podaje się ją w postaci czopków, które aplikuje się co kilka godzin. Dawkowanie zależy od wagi dziecka. Na rynku aptecznym można też kupić czopki z ibuprofenem – ich działanie jest silniejsze od paracetamolu. Obydwu substancji nie można podawać jednocześnie, ponieważ należą do jednej grupy leków przeciwgorączkowych. Ich połączenie może skutkować przedawkowaniem. Dla lepszego efektu zaleca się ich naprzemienne podawanie. Lek przeciwgorączkowy dla niemowląt występuje także w postaci zawiesiny doustnej. Zawiera te same substancje czynne co czopki. Zawiesiny na gorączkę dla niemowlaka podaje się strzykawką, a dawkowanie zależy od masy ciała dziecka. Niemowlę z gorączką powinno być ubrane luźno i przewiewnie. Wskazane jest także regularne wietrzenie pomieszczenia, w którym przebywa. Trzeba też zadbać o jego nawadnianie, ponieważ wysoka temperatura ciała może prowadzić do odwodnienia. Jeśli mimo podania leków gorączka nie spada, trzeba niezwłocznie udać się do lekarza. Dłużej utrzymujący się stan podgorączkowy niedający innych objawów, jak chociażby zapalenie krtani, czy nieżyt nosa, należy skonsultować z lekarzem, który zaleci wykonanie badań diagnostycznych (morfologię krwi z rozmazem, oznaczenie CRP, badanie ogólne moczu). Termometr w domu powinien być koniecznością. Te najbardziej popularne i bardzo dokładne – rtęciowe zostały już wycofane z użytku (są niebezpieczne). Obecnie temperaturę ciała mierzy się elektronicznie oraz bezdotykowo, z użyciem podczerwieni. Gorączka po szczepieniu – przyczyny Każde szczepienie, pojedyncze lub skojarzone, wiąże się z możliwością wystąpienia tzw. odczynu poszczepiennego, czyli negatywnej reakcji organizmu na szczepionkę. Niekiedy wręcz ryzyko wystąpienia skutków niepożądanych, takich jak gorączka u niemowlaka po szczepieniu czy wysypka, nastręcza wielu wątpliwości rodzicom co do bezpieczeństwa i konieczności szczepień. Badania jednak wykazują, że możliwe skutki uboczne szczepień, także u dzieci, związane są z mniejszym ryzykiem poważnego zachorowania niż unikanie szczepionek. Dotyczy to zwłaszcza tzw. chorób wieku niemowlęcego i dziecięcego. Zdecydowanie najbardziej popularnym odczynem poszczepiennym jest wystąpienie gorączki. Jej przyczyną jest reakcja obronna organizmu na podane w szczepionce drobnoustroje bądź uczulenie na któryś ze składników. Gorączkę poszczepienną stwierdza się, gdy temperatura ciała przekracza 38℃. Zdecydowanie częściej niż pełna gorączka występuje niewielki stan podgorączkowy, w trakcie którego temperatura przekracza 37 st. C. Gorączki poszczepienne zazwyczaj mają przebieg łagodny. Jeśli po szczepieniu wraz z gorączką wystąpiły inne objawy wskazujące na infekcję lub stan zapalny – takie jak kaszel, katar i inne tradycyjne symptomy grypy lub przeziębienia – może to świadczyć o tym, że infekcja bakteryjna lub wirusowa „zbiegła” się w czasie ze szczepieniem. W takich wypadkach szczepionka może dodatkowo obciążyć organizm i spowodować szybsze rozwinięcie się choroby. Groźniejsza jest gorączka spowodowana uczuleniem. Jest ona zazwyczaj wysoka, niekiedy z towarzyszącą opuchlizną lub wysypką. Kiedy udać się do lekarza w przypadku gorączki u dziecka po szczepieniu? Lekki stan podgorączkowy jest prawidłową reakcją na szczepionkę i jako taki nie wymaga ani interwencji lekarza, ani zbijania temperatury. Do specjalisty należy się udać dopiero, gdy temperatura ciała jest wyjątkowo wysoka, utrzymuje się bardzo długo lub towarzyszą jej niepokojące objawy. Warto podkreślić, że gorączka po szczepieniu u niemowlaka, z biegunką lub wymiotami, jest sytuacją wymagającą natychmiastowej interwencji lekarza. Małe dzieci bardzo szybko się odwadniają, nie należy więc czekać z reakcją. Jak reagować w razie gorączki u dziecka po szczepieniu? Nade wszystko nie należy bagatelizować objawów. W razie wystąpienia gorączki dobrze jest zadbać o uzupełnianie płynów, zwłaszcza u dziecka. Umiarkowaną gorączkę można próbować zbić za pomocą preparatów zawierających ibuprofen oraz paracetamol. Dobrze jest także skorzystać z małoinwazyjnych, domowych sposobów zbijania temperatury, takich jak chłodne okłady czy kąpiel w letniej (nie zimnej!) wodzie. Dlaczego u dziecka pojawia się gorączka przy ząbkowaniu? Pierwsze zalążki mleczaków zaczynają się wyrzynać u malucha około 6 miesiąca życia. Towarzyszy temu szereg uporczywych dolegliwości, które sprawiają, że maluch jest marudny i płaczliwy. Jego dziąsła są zaczerwienione i rozpulchnione. W trakcie ząbkowania dziecko bardzo cierpi, ponieważ dziąsła swędzą i tworzy się w nich niewielki stan zapalny. To on jest powodem gorączki u niemowlaka przy ząbkowaniu. Warto też pamiętać, że dzieci w wieku niemowlęcym nie mają jeszcze dobrze wykształconej regulacji temperatury, dlatego nie tylko ząbkowanie może spowodować jej wzrost. Gorączka przy ząbkowaniu może się pojawić nawet na skutek długotrwałego płaczu spowodowanego dolegliwościami towarzyszącymi, a niekoniecznie samym stanem zapalnym. Równie dobrze u malucha może rozwijać się infekcja, zupełnie niezwiązana z ząbkowaniem, a występująca przy ząbkowaniu gorączka to jedynie zbieg okoliczności. Ile trwa gorączka przy ząbkowaniu? Podwyższona temperatura przy ząbkowaniu nie powinna być powodem do niepokoju. Jest to po prostu odpowiedź organizmu malucha na toczący się w jego jamie ustnej stan zapalny. Podstawą do podania leków przeciwgorączkowych jest jedynie wysoka gorączka przy ząbkowaniu, tzn. wyższa niż 38 st. C. Stan podgorączkowy może się utrzymywać dwa albo trzy dni, dopóki ząbek nie przebije się przez dziąsło. Jeśli gorączka jest wysoka i utrzymuje się dłużej, to warto sięgnąć po leki przeciwgorączkowe. Utrzymująca się wysoka temperatura powinna skłonić rodziców do odwiedzenia lekarza. W okresie ząbkowania gorączka 40 stopni może świadczyć o rozległej infekcji. Domowe sposoby na zbicie gorączki u dziecka Wśród wielu dorosłych istnieje przekonanie, że dziecko z gorączką należy szczelnie otulić kocem i rozgrzewać. Tego rodzaju przekonanie jest błędne, ponieważ gorączka u dziecka powoduje zlewne poty i w rezultacie może ono mieć drgawki gorączkowe, jeśli będzie dokładnie przykryte. Gorączkujące dziecko należy ubrać w swobodną odzież, która przepuszcza powietrze. W żadnym wypadku nie należy go przegrzewać. Nie poprawi to jego stanu, jeśli będzie ubrane cieplej – może jedynie go pogorszyć. W zbiciu wysokiej gorączki u dziecka pomocne są częste i chłodne kąpiele lub kompresy chłodzące. Pomieszczenie, w którym dziecko przebywa, powinno być dobrze przewietrzone. Dziecku powinno się zapewnić odpowiednią podaż płynów, aby nie doszło do odwodnienia. Gorączka – kiedy iść do lekarza? Gorączka to normalny objaw towarzyszący infekcji. Nie ma co panikować, w wielu przypadkach zdołamy opanować ją samodzielnie. Należy pamiętać, że gdy niefarmakologiczne metody nie skutkują, trzeba sięgnąć po przeciwgorączkowe lekarstwa i czujnie obserwować małego pacjenta. Wskazaniami do szybkiej konsultacji z lekarzem są w szczególności: brak reakcji dziecka na obniżające gorączkę leki lub gorączka, która powraca szybko i trwa dłużej niż trzy dni, dodatkowe niepokojące objawy (np. ból gardła lub głowy, biegunka, silny kaszel prowadzący do duszności, apatia i nadmierna senność). Gorączkujący maluch potrzebuje odpoczynku. Gdy nie jest marudny i senny, nie pakujmy go na siłę do łózka, ale też nie proponujmy zbyt forsownych aktywności. Niech bawi się na nieco zwolnionych obrotach. Nie ma apetytu? Trudno, nadrobi, gdy organizm zwalczy infekcję. Pilnujmy tylko, żeby dużo pił. Walczące z gorączką dziecko mocniej się poci, a to prosta droga do odwodnienia. Bibliografia: Gumułka Podręczny leksykon leków, wyd. 3, Warszawa, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2004. Ruszczyński M., Diagnostyka stanów gorączkowych, II Katedra Pediatrii Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego, online: Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem.
Gorączka u dziecka Gorączka nigdy nie jest jedynym objawem choroby dziecka , dlatego tak ważne jest dokładne obserwowanie dziecka, gdy pojawi się u niego podwyższona temperatura. Warto wiedzieć, że u dzieci temperatura od 37,1 do 38,0 stopni Celsjusza traktowana jest jako stan podgorączkowy , a dopiero wskazania termometru powyżej 38
Kiedy mówi się o gorączce u dziecka i od jakiej temperatury ją zbijać i czy zbijać oraz jak w ogóle ją obniżać? Dzielę się doświadczeniem, bo niestety w tym roku jak mało kiedy temat jest u nas mocno na czasie. Pamiętaj, że ten wpis nie zastąpi Ci wizyty u lekarza, ale mam nadzieję, że przy kolejnej gorączce zachowasz większy spokój. Gorączka u dzieci to jeden z tych objawów, z którym najczęściej zgłaszamy się do lekarza. Przynajmniej wg statystyk (1). Zresztą nie ma co się dziwić, szczególnie jeśli dziecko jest malutkie. Im mniejsze dziecko tym większa czujność, ale też nie porzucajcie jej jeśli już macie duże dzieci. Pamiętam pierwszą gorączkę mojego Starszego dziecka, gdy miało niecałe pół roku i nerwy, bo zupełnie nie wiedziałam od czego zacząć. Teraz, choć dzieci są w wieku przedszkolnym to nadal nie tracę czujności, są momenty, jak ostatnio, że nastawiam w nocy budzik i co około godzinę kontroluję gorączkę. Cóż, ten kto ma dzieci ten wie o czym mowa 😉 A i już teraz na początku podrzucam namiary na dobry termometr. Nam ostatnio popsuł się taki, który służył nam kilka lat i dokonaliśmy kilku nieudanych zakupów. Dopiero w szpitalu podpatrzyłam ten, który obecnie u nas dobrze się sprawdza (test będzie, ale ten naprawdę jest spoko). To termometr bezdotykowy Tech-Med TM-F03BB, tutaj, 90 zł. Temperatura u dziecka – jak mierzyć Są różne szkoły i w sumie na jakiego lekarza trafisz (lub jakie masz sama przyzwyczajenia) to taki pomiar będziesz stosować. Raczej przy dzieciach odchodzi się od mierzenia temperatury pod pachą (szczególnie tych mniejszych, które z tym termometrem nie wysiedzą). Popularniejsze są pomiary w ustach, w odbycie, w uchu lub na czole. W zasadzie każde z nich ma jakąś wadę, jak również różne temperatury wyjściowe (o czym trzeba pamiętać, bo np. w odbycie zawsze temperatura będzie wyższa!). Nam pasuje pomiar bezdotykowy na czole, taki też stosują najczęściej w szpitalu, bo jest szybki, łatwy do powtórzenia i dość miarodajny. Używamy takiego termometru, kupisz tutaj, ok. 90 zł. Przy pomiarze termometrem elektronicznym na czole musisz pamiętać by czoło nie było mokre. Najlepiej mierzyć zawsze w tym samym miejscu lub sprawdzić temperaturę w kilku punktach czoła (na skroni może być ciut wyższa). My robimy tak, że mierzymy temperaturę na czole, jak również na szyi. Ta na szyi często bywa wyższa, ale jeśli tak jest to jest to sugestia, że jeszcze wzrasta. Niemniej u lekarza zawsze podaję tę z czoła i to ona jest moją wyjściową do oceny dalszych kroków powstępowania. Aha i zanim sięgnę po termometr to zawsze jest test buziaka w czółko. Nigdy mnie to nie zawiodło. Nie dotykanie dłonią, ale właśnie ustami. Jeśli parzy Cię w usta ciepłe czółko dziecka to na pewno trzeba skontrolować gorączkę. Drugim takim miejscem może być kark. Termometr bezdotykowy, my sobie bardzo chwalimy Gorączka u dzieci – od ilu stopni Ahhh uwielbiam te wizyty u lekarzy i słuchanie, że 38C to jeszcze nie gorączka, że 37 to pewnie się zgrzał biegając. Absolutnie nie podważam wiedzy lekarskiej, wręcz przeciwnie, wiele w tym prawdy, po prostu jako młodej mamie nikt mi nie wyjaśnił co dalej. Dlatego pozwól, że powiem Ci kiedy uznaje się, że dziecko ma gorączkę. Niestety uczulę Cię, że szkoły są rożne, ale wg najnowszych standardów (1): „za gorączkę większość autorów uznaje wartości temperatury przekraczające zakres 37,5-38°C przy pomiarze pod pachą/na czole, a wyższe (38-38,5°C) w uchu lub odbytnicy”. Czyli jeśli macie temperaturę na czole powyżej 38 C to można uznać, że jest to gorączka. Niektórzy nakazują się wstrzymać z podaniem leków do 38,5 C, inni 38,3C, ale temperatura ciała nie powinna być jedynym wyznacznikiem. Lekarz (Ty też o tym pamiętaj) zwraca również uwagę na dodatkowe objawy towarzyszące gorączce, np. drżenia, niepokój dziecka, płacz, zmniejszoną aktywność, skarżenie się na ból itd. Stan podgorączkowy Zbijanie gorączki – leki U dzieci stosuje się leki na bazie ibuprofenu lub paracetamolu. Nie stosuje się leków pochodnych kwasu acetylosalicylowego i podobnych, czyli aspiryna NIE. U dzieci tylko leki na bazie ibuprofenu lub paracetamolu. Leki dobiera lekarz, a jeśli masz wątpliwość do stosowania to zawsze przeliczaj na masę ciała dziecka, a nie wiek. Jak masz wątpliwości to pytaj farmaceutę. Ibuprofen prócz działania przeciwgorączkowego i przeciwbólowego ma również działanie przeciwzapalne, a gorączka często jest wynikiem jakiejś infekcji wirusowej, stąd często to właśnie od ibuprofenu warto zacząć. Te leki podaje się co 8 godzin. Niektórzy lekarze polecają paracetamol, bo dłużej utrzymuje obniżoną temperaturę na stałym poziomie, ale to wiele zależy od danej sytuacji. Leki na bazie paracetamolu podaje się co 6 godzin. Obecnie są również leki mieszane i wielu lekarzy chwali sobie tego typu terapię. Podpytaj o to pediatrę. Terapia mieszana (ibuprofen i paracetamol) może być również stosowana jeśli gorączkę trudno zbić jednym lekiem. Najpierw podajesz ibuprofen (ten podaje się co 8 godzin), jeśli temperatura dziecka zaczyna wzrastać wcześniej to można podać drugi lek przeciwgorączkowy, ale właśnie istotne by był na bazie drugiego preparatu, czyli jak pierwszy był ibuprofen to drugi na bazie paracetamolu (i odwrotnie, ważne by dwa różne). Nie można podawać innego leku na bazie paracetamolu przed upływem 8 godzin stąd musisz czytać ulotkę! Zawsze w razie wątpliwości dzwoń do lekarza lub farmaceuty. stosuj tylko leki na bazie ibuprofenu lub/i paracetamoludawkę przeliczaj na podstawie masy ciała dzieckaczytaj ulotkę by upewnić się na bazie, którego preparatu jest lekpodawać zgodnie z zaleceniem pediatry i/lub powyżej 38,3 C (umównie, istotne są też inne przesłanki) Postać leków W sumie wiele zależy od wieku dziecka i dodatkowych symptomów choroby. Mniejszym dzieciom najlepiej dać czopek, to najłatwiejsze i najszybsze, a wypicie syropu może być dla nich kłopotliwe. Większe dzieci, o ile nie wymiotują, mogą dostać lek w postaci syropu, ale nic nie stoi na przeszkodzie by podać czopek (mniej komfortowe dla dziecka, ale działa szybciej). Leki doustne działają zazwyczaj po ok. 25-30 minutach najwcześniej. Obniżanie gorączki metodami naturalnymi Ostatnio się spotkałam z różnymi opiniami na temat obniżania gorączki metodami fizycznymi, czyli okłady, kąpiele itd. Podobno ich działanie jest krótkotrwałe i raczej powinno być dodatkiem do tych metod farmakologicznych. Ale przy niższych temperaturach warto pomagać sobie. Niektórzy też uznają wyłącznie metody naturalne. 1. Skóra do skóry To bardzo fajna i skuteczna metoda wyrównywania temperatury u mniejszych dzieci. Zdejmujesz bluzkę i bierzesz dziecko do swojego ciałka brzuszkiem do brzuszka. Takie kangurkowanie. Ja to stosuję nawet przy starszych dzieciach, szczególnie jeśli wyłapuję, że mają dreszcze, naprawdę działa cuda. 2. Okłady Najpopularniejsze okłady to te na czoło, dają komfort osobie gorączkującej. Chłodną wodą zmocz pieluszkę tetrową i przykładaj do czoła, można też delikatnie ochładzać kark, ale pamiętaj, że szczególnie w drugim przypadku okład nie może to być lodowaty, a jedynie ciepły okład (minimalnie chłodniejszy niż temperatura ciała dziecka). Naprawdę trzeba uważać, bo podobno występowanie drgawek jest często wiązane ze zbyt zimnymi okładami (ochładza się zewnętrzna część ciała, ale nadal wzrasta temperatura). W szpitalu przemiła pielęgniarka poleciła też okłady na wysokości wątroby, czyli na dół brzuszka, podobno łatwiej wyciąga temperaturę i muszę przyznać, że dobrze to się sprawdza jako element wspomagający leki farmakologiczne. Tutaj dobre są żelowe okłady schłodzone w lodówce i owinięte w pieluszkę. 3. Kąpiele Z kąpielami trzeba uważać. Jeśli dziecko ma 38C to kąpiel robimy najwyżej 1C niżej i dajemy sobie posiedzieć, woda delikatnie się ostudzi. Nigdy lodowata, nigdy zbyt niska! 4. Koce czy rozbieranie I tutaj spotkałam się z różnym podejściem lekarzy. Jedni mówią by dziecko rozebrać (mnie to nie przekonuje, bo gdy mam gorączkę to mam ochotę założyć coś jeszcze), a drudzy sugerują, że przy niskiej gorączce warto wypocić. Czyli okrywamy kocykiem i gdy dziecko się poci to zaczyna działać obrona organizmu. Ja jednak stosuję to przy niskich gorączkach, nie mam odwagi przy wysokich 😉 Co jeszcze? Dziecko musi dużo pić i to jest bardzo, bardzo, bardzo ważne 😉 Bo tym co jest niebezpieczne jest odwodnienie. Kup wodę kokosową naturalną jeśli Twoje dziecko nie chce pić zwykłej, ma lekko słodki smak, ale nie ma cukru 😉 i świetnie nawadnia. O np. taką, ok. 8 zł (są też inne firmy, po prostu kontrolnie zerkaj na skład czy aby na pewno nie dali cukru). Czy potrzebny jest antybiotyk? Często, choć mam szczęście ostatnio trafiać na dobrych pediatrów, niektórzy chcą podawać antybiotyk przy gorączce (gdzie jest jedynym objawem). Otóż antybiotyk podaje się przede wszystkim przy infekcjach bakteryjnych. A często gorączka jest na tle wirusowym. Statystycznie gorączka do 3 dni jest najczęściej wirusowa, jeśli utrzymuje się dłużej to warto zrobić badanie CRP i badanie moczu. Można również to zrobić wcześniej, aby mieć pewność. Podpytujcie pediatrę o to. W każdym razie to właśnie z tego powodu rodzice są odsyłani do domu z zaleceniem: „proszę wrócić na wizytę za 2-3 dni” jeśli pojawią się z gorączką już pierwszego dnia. Niemniej jeśli jest już jakaś historia choroby i inne objawy to możliwe, że lekarz już w tym momencie zleci dodatkowe badania. Aha, niech uczuli Cię jeśli gorączka wraca co kilka dni albo jeśli wraca stan podgorączkowy, choć niewysokie i mało spektakularne to powinno być sygnałem, że coś się dzieje, że może właśnie wtedy trzeba zrobić badania w kierunku podania antybiotyku. Kiedy z gorączką jechać do szpitala Ha, tak na zimno i treściwie starałam się opisać wszystko co i jak, ale teraz czujność. Do szpitala jedziemy z dzieckiem, które gorączkuje i ma: wiek poniżej 3 mc i gorączka powyżej 38Cpodejrzana wysypkasinieniebrak reakcji, słaba reakcjazbyt duża ilość oddechów, zapadanie się klatki piersiowej, dusznościdrgawki (nie dreszcze – wzywasz karetkę)silne wymioty, biegunkagorączka, której nie możesz zbić i ciągle jest bardzo wysoka Ufff, chyba tyle. Życzę Ci dużo zdrowia, jak najmniej chorób 😉 podziel się swoimi metodami i historią, pamiętaj również by wszystkie wątpliwości konsultować z lekarzem. Fajnie, że tu trafiłaś, mam nadzieję, że ta wiedza ułatwi Ci wiele, ale też niech dr google nie będzie zastępnikiem prawdziwego lekarza. To lekarz musi zobaczyć Twoje dziecko, a jeśli cokolwiek wzbudza Twoje wątpliwości, a Twoja matczyna intuicja mówi „halo!” to nie bój się mówić o tym pediatrze. Źródła – prócz wszelkich hostpitalizacji i rozmów z lekarzami korzystałam z: (1) SM2015 – „Gorączka u dzieci: codzienna praktyka a zalecenia, z uwzględnieniem postępowania w sytuacjach nagłych i szczególnych”; (2) SM – „Wskazania do hospitalizacji u małego dziecka z gorączką – wytyczne NICE”; (3) SM2017 – „Paracetamol i ibuprofen w praktyce pediatry − porównanie wskazań do stosowania i profilu bezpieczeństwa”.Anginę paciorkowcową u dzieci leczy się antybiotykami – lekiem pierwszego wyboru jest penicylina fenoksymetylowa, której dawkowanie ustala się na podstawie masy ciała dziecka, lek podaje się co 8 albo 12 godzin. Inne antybiotyki można zastosować w przypadku przeciwwskazań do podania penicyliny, takich jak alergia na lek. Gorączka u dziecka wywołuje w rodzicach niepokój. Nie zawsze jednak jest niepożądanym objawem. Pojawia się zarówno w infekcjach wirusowych, jak i bakteryjnych i jest to jeden ze sposobów organizmu na walkę z drobnoustrojami. Kiedy należy obniżać temperaturę i jakie symptomy powinny nas zaniepokoić? Zobacz film: "Pomysły na rodzinną aktywność fizyczną" Stan podgorączkowy (do 38°C) jest dla organizmu korzystny: pobudza produkcję przeciwciał odpornościowych. Gdy jednak pojawia się gorączka (temperatura powyżej 38°C), towarzyszy jej osłabienie, złe samopoczucie i nadmierna potliwość. W takiej sytuacji konieczne jest jej obniżenie, zwłaszcza jeśli dziecko jest apatyczne, nie ma apetytu lub niespokojnie śpi. Podstawowymi lekami stosowanymi podczas gorączki u najmłodszych są te zawierające paracetamol oraz ibuprofen. Dzieciom do 12. roku życia nie podaje się aspiryny, gdyż grozi to pojawieniem się poważnych powikłań. Nie wolno również podawać innych substancji, których używają dorośli: metamizolu, ketoprofenu czy meloxicamu. Lek z ibuprofenem ma tę przewagę nad paracetamolem, że nie tylko obniża gorączkę i działa przeciwbólowo, lecz także zmniejsza stan zapalny. Działa aż do 8 godzin, więc dłużej niż leki z paracetamolem. Ponadto, wymaga podania do 3 razy mniejszej dawki jednorazowej. Drobnoustroje wywołują u najmłodszych infekcje o gwałtownym przebiegu (np. zapalenie ucha, zapalenie gardła, zapalenie pęcherza moczowego). Można podać lek z ibuprofenem, a gdy temperatura mimo to nie spadnie – po czterech godzinach podać preparat z paracetamolem. Oczywiście pomocniczo można zastosować okłady. Zwilżone w letniej wodzie ręczniki powinno się przykładać do czoła, pachwiny lub karku. 1. Kiedy z gorączkującym dzieckiem zgłosić się do lekarza? W sytuacji, gdy u kilkulatka pojawi się gorączka, nie ma konieczności natychmiastowej wizyty u lekarza. Jeśli jednak wystąpią objawy dodatkowe, np. ból ucha, sztywność karku, intensywne wymioty czy drgawki gorączkowe, niezbędna jest konsultacja z pediatrą. Specjalista powinien zbadać dziecko również wówczas, gdy gorączka pojawi się u niemowlęcia. 2. Jak dbać o gorączkujące dziecko? Gorączkujące dzieci najczęściej czują się lepiej niż dorośli, którzy zmagają się z podwyższoną temperaturą. Nie wszystkie chcą leżeć w łóżku, mają też siłę na zabawę. Jednak zdecydowanie lepiej jest zapewnić dziecku odpoczynek. Warto zaproponować mu grę planszową lub układanie puzzli. Można też wspólnie z naszą pociechą czytać ulubione bajki. W czasie choroby dziecko może nie mieć apetytu. To normalny objaw, który nie powinien nas martwić, o ile zadba się o odpowiednie nawodnienie. Zaleca się picie dużej ilości wody lub herbaty z dodatkiem soku z malin. Na czas choroby lepiej wykluczyć z jadłospisu napoje gazowane, ciężkostrawne potrawy oraz te mocno solone. Gorączka może utrzymywać się nawet przez trzy doby (jeśli trwa dużej, należy skonsultować się z lekarzem). W czasie jej trwania należy szczególnie dbać o higienę dziecka. Zaleca się codzienną kąpiel oraz noszenie lekkiej, przewiewnej odzieży. Zbyt mocne otulanie (kołdrami, kocami lub grubymi swetrami) może doprowadzić do przegrzania organizmu. Warto również zadbać o regularne wietrzenie pomieszczeń. Temperatura w mieszkaniu nie powinna przekraczać 20°C. W takich warunkach dziecko będzie się czuć bardziej komfortowo. W życiu każdego rodzica przychodzi czas, kiedy musi zmierzyć się z gorączką u swojej pociechy. Taka sytuacja zdarzy się najpewniej wielokrotnie. Warto wówczas być spokojnym i czujnie obserwować dziecko. W wielu przypadkach podanie właściwego leku oraz solidna dawka snu pomagają organizmowi szybko uporać się z infekcją. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Dagmara Zagrodny Lekarz w trakcie specjalizacji w dziedzinie pediatrii. uczucie rozpierania w głowie i w gałkach ocznych. pulsowanie w skroniach. napięcie mięśni szyi. zawroty głowy. mrowienie głowy. zaczerwienie twarzy. zatkane uszy. Ucisk w głowie trwa zwykle od 30 minut do kilku godzin. Dolegliwość ta może wynikać z chorób innych organów i układów, np. schorzeń kręgosłupa, chorób oczu Fot. stokkete / Opublikowano: 16:55Aktualizacja: 10:35 Ból głowy w skroniach u dzieci może świadczyć o zapaleniu ucha. Ból w skroni może też być konsekwencją zapalenia ucha czy też zatok przynosowych. Konieczna jest odpowiednia diagnoza i leczenie przyczynowe. Ból głowy w skroniach i okolicach oczuInne przyczyny bólu głowy w skroniachBól w okolicy skroni po lewej lub prawej stronieKiedy ból głowy w skroniach powinien niepokoić?Ból głowy w skroniach – leczenie Nasze teksty zawsze konsultujemy z najlepszymi specjalistami Ból głowy różnie jest opisywany przez osoby, które go doświadczają. Nie w każdym przypadku udaje się podać jego dokładną lokalizację – miejsce, w którym jest odczuwany najintensywniej. Bardzo często chorzy zgłaszają, że ból szczególnie dokuczliwy jest w skroniach. Najczęściej jest to jednak objaw nie budzący niepokoju, zwłaszcza jeśli nie towarzyszą mu żadne dodatkowe symptomy. Leczenie powinno być zawsze przyczynowe, co oznacza, że konieczna jest właściwa diagnostyka. Ból głowy w skroniach i okolicach oczu Najczęstszą przyczyną bólu głowy w skroniach i okolicach oczu są napięciowe bóle głowy. Są to bóle rozlane, jednak osoby, które cierpią z powodu napięciowych bólów głowy, najczęściej lokalizują największe nasilenie bólu właśnie w tych okolicach. Napięciowe bóle głowy najczęściej nie mają określonej przyczyny. Są działaniem wielu czynników, w tym przede wszystkim stresu, nieprawidłowego odżywiania, używek, nadmiaru kawy (kofeiny), lęku czy braku snu. Jest to ból obustronny o różnym czasie trwania. Najczęściej chory zgłasza ból w skroniach i okolicach oczu, jednak może się zdarzyć, że ból będzie występował również na czubku głowy. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Naturell Immuno Hot, 10 saszetek 14,29 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw suplementów, 30 saszetek 99,00 zł Odporność, Good Aging Naturell Witamina D 1000mg, 365 tabletek 70,00 zł Odporność Bloxin Żel do jamy ustnej w sprayu, 20 ml 25,99 zł Odporność Naturell Omega-3 1000 mg, 120 kaps 54,90 zł Inne przyczyny bólu głowy w skroniach Ból głowy może być obustronny bądź zlokalizowany wyłącznie z lewej lub prawej strony skroni. Może wynikać z podrażnienia struktur występujących w tej okolicy, jednak często ból jest wynikiem patologii układów sąsiadujących, a mianowicie ucha, zębów, czy zatok obocznych nosa. Do innych przyczyn niż napięciowe bóle głowy, zalicza się również migrenę czy bóle klasterowe (jednostronne bóle którym towarzyszy łzawienie oczu) czy bóle wysiłkowe. Ból w skroniach może być też wynikiem chorób naczyniowych. Nagły, silny skroniowy ból głowy (lub innej okolicy) może być niebezpiecznym symptomem świadczącym o tętniaku (nieprawidłowym poszerzeniu naczynia krwionośnego), guzie mózgu, czy zakażeniu, które przeniosło się na ośrodkowy układ nerwowy. Przyczyną mogą być również urazy głowy. Czasami niektóre produkty spożywcze mogą przyczynić się do wystąpienia dolegliwości. Należą do nich przede wszystkim czekolada, sery pleśniowe i wino. W przypadku tego ostatniego często zdarza się, że występuje indywidualna nadwrażliwość na histaminę, której wydzielanie wyzwala właśnie wino. Dolegliwości z przewodu pokarmowego, niewłaściwa dieta, mogą przyczyniać się do występowania bólu głowy w skroniach jak i innych lokalizacjach. Ból w okolicy skroni po lewej lub prawej stronie Jednostronny ból głowy może być objawem klasterowych bólów głowy, czyli bólu o bardzo dużej intensywności, któremu towarzyszą również inne objawy jak łzawienie jednego oka, obrzęk powieki, a nawet połowy twarzy, katar z jednego otworu nosowego. Jednostronny ból w skroni może być wynikiem także napadu jaskry, czyli choroby okulistycznej. Jednostronny ból w skroni, szczególnie u dzieci, może być efektem zapalenia ucha. Rzadziej ból w skroni po lewej czy po prawej stronie może być wynikiem półpaśca usznego, zapalenia tętnicy skroniowej, a także być efektem nadciśnienia tętniczego. Zobacz także Kiedy ból głowy w skroniach powinien niepokoić? Nasilony ból głowy, który upośledza codzienne funkcjonowanie i nie ustępuje samoistnie, zawsze powinien być skonsultowany z lekarzem. Szczególnie niepokojący jest ten o bardzo dużym nasileniu pojawiający się nagle, jak również ból przewlekły czy bardzo często nawracający. Zmniejsza bowiem komfort życia chorego i upośledza normalne funkcjonowanie. Dlatego też wywiad lekarski, odpowiednie badania laboratoryjne i obrazowe są jak najbardziej wskazane. Niepokojące powinny być bóle nie reagujące na podawanie żadnych środków przeciwbólowych, a także bóle, którym towarzyszą objawy dodatkowe jak zaburzenia widzenia, nierówne źrenice, bóle oczu, zaburzenia świadomości, upośledzenie czucia czy ruchomości kończyn, objawy oponowe, w tym sztywność karku, drgawki, zaburzenia równowagi. Ból głowy w skroniach – leczenie Ból głowy w okolicy skroni ma tyle przyczyn, że trudno o jednoznaczne określenie metod leczenia. Jeśli ma charakter napięciowy konieczny jest odpoczynek, usunięcie stresu, regularne odżywianie, odstawienie używek (choć w tym przypadku czasami ich odstawienie, po przewlekłym przyjmowaniu może nasilić ból lub go wywołać). W zależności od tego jakie są objawy towarzyszące, wymaga konsultacji z innym lekarzem. Jeśli podejrzewa się chorobę zęba, konieczne jest podjęcie leczenia stomatologicznego. Gdy przyczyną jest zapalenie ucha, czy zatok obocznych nosa, należy skonsultować się z laryngologiem, a kiedy pojawiają się objawy oczne, konieczna jest konsultacja okulistyczna. Doraźnie można próbować przyjąć niesteroidowe leki przeciwzapalne, jednak przede wszystkim konieczne jest zwalczanie przyczyny bólu. Czasami pomagają również ciepłe okłady na głowę. Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. lek. Agnieszka Widera Jestem absolwentką Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach. Po studiach rozpoczęłam staż w Szpitalu Miejskim w Żorach. Ukończyłam też wiele dodatkowych kursów z zakresu dietetyki klinicznej, odżywiania kobiet w ciąży i dzieci, dietetyki w kosmetologii i dietetyki sportowej. Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
gorączka na skroniach u dziecka
