Witam, Jestem w 9 tc, w zeszlym tygodniu lekarz stwierdzil u mnie polip na szyjce macicy. Z tego powodu mam lekkie bole i brazowe plamienia, gin jednak powiedzial zeby sie tym na razie nie przejmowac i ze te plamienia w takiej Krwawienie w ciąży może być objawem zarówno udanego zapłodnienia (krwawienie implementacyjne), jak i zapowiedzią poronienia albo innych komplikacji. Zobacz, o czym świadczy lekkie i obfite krwawienie na różnych etapach ciąży – w I, II i III trymestrze. Sprawdź, co należy robić, gdy zauważysz na bieliźnie plamy krwi. Piotr Brzózka Piotr Brzózka Treści z serwisu mają charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny i nie mogą zastąpić kontaktu z lekarzem lub innym specjalistą. Administrator nie ponosi odpowiedzialności za wykorzystanie porad i informacji zawartych w serwisie bez konsultacji ze specjalistą. Niewątpliwie najczęstszą przyczyną krwawień w pierwszym trymestrze ciąży są zaburzenia hormonalne, w tym niedoczynność ciałka żółtego. Ze względu na wcześniej zdiagnozowany niedobór progesteronu wydaje się, że to właśnie on odpowiada za opisywane dolegliwości. W obecnej sytuacji niezbędna będzie suplementacja hormonu. Witam, Zacznę może od przedstawienia całej sytuacji - po urodzeniu synka brałam niecałe 2 lata tabletki antykoncepcyjne, okazało się jednak że z miesiąca na miesiąc czułam się coraz gorzej. Była to wina tabletek. Ostatnią tabletkę przyjęłam w listopadzie i 26 listopada miałam normalny okres z odstawienia. 16 grudnia doszło między mną i partnerem do zbliżenia bez zabezpieczenia. Jednak byliśmy tamtego dnia tak zmęczeni że po kilku minutach penetracji położyliśmy się obok siebie i zasnęliśmy. Partner nie skończył we mnie, i w ogóle nie doszło do wytrysku, nawet ja nie zdążyłąm osiągnąć orgazmu a on chyba nawet nie zdołał o nim pomyśleć. Przeważnie nasz stosunek trwa długo, średnio ponad 30min. Tydzień później powinnam dostać okres - nie dostałam. Początkowo winę zrzuciłam na odstawienie tabletek. Ale z czasem wystraszyłam się, że mogę być w ciąży, więc 24 grudnia znowu zaczęłam zażywać tabletki, mimo braku miesiączki. Nie wiem co mnie popchnęło do tego głupiego czynu, ale zażyłam je, tak bardzo się bałam wpadki. Przyjmowałam tabletki Yaz, system 24+4. 9 stycznia poszłam do ginekologa na badanie i w celu dobrania mi innych tabletek. Lekarz zrobił mi USG dopochwowe, wykluczył ciążę. Kilka dni później (12 stycznia), czyli tydzień przed spodziewanym okresem po tabletkach, dostałam bóli brzucha i krzyża. Na drugi dzień bóle były jeszcze mocniejsze i zaczęłam od rana plamić, nagle wypadło ze mnie coś okropnego - wyglądało to jak czarno-różowy kawał mięsa wielkości dłoni. Było twarde i grube. Po tym dostałam dość mocnego krwawienia. W tym momencie poleciałam po test ciążowy - wykonałam go i wyszedł negatywny. Poszłam na USG do mojego lekarza - także wykluczył ciążę. To krwawienie miałam ponad 2 tygodnie. Później zaczęłam przyjmować nowe tabletki antykoncepcyjne i po 4 dniach od przyjęcia, krwawienie ustało. Jednak bardzo się nadal martwię - czy w takim przypadku jest możliwe że mogę być w ciąży, pomimo tych wszystkich sytuacji? Obawiam się, że to moja psychika płata mi figle, ale wolę spytać się o to specjalisty, aby mieć pewność. Mam powiększony brzuch, bolą mnie piersi, mam mdłości, czuję się osłabiona. Ciągle chodzę i myślę o niechcianej ciąży, aż czasami dostaję z nerwów skrętu żołądka. Każdy objaw przypisuję ciąży, to stało się moją obsesją. Cały czas siedzę na forach internetowych, czytam o ciąży z zaskoczenia, o fałszywych wynikach testów ciążowych, o miesiączkach mimo ciąży, i że przy tabletkach antykoncepcyjnych ciąży można po porstu nie zawuażyć. Proszę o radę, bo chyba nigdy nie zaznam spokoju. Skąpe miesiączki (hypomenorrhoea) to krwawienia menstruacyjne, które trwają zbyt krótko i charakteryzują się utratą zbyt małej ilości krwi. Prawidłowe krwawienie powinno mieć właściwe nasilenie (30-80 ml) oraz występować regularnie co 28 dni, ewentualnie z 4-dniowym przyspieszeniem lub opóźnieniem. Ważna jest także jego W skrócie Po zauważeniu dolegliwości ważne jest ustalenie, w jaki sposób krwawi pacjent. Może być to świeża krew zmieszana ze stolcem. Często jednak pojawiają się jedynie ślady na papierze toaletowym. Sposób krwawienia zawsze mówi o tym, skąd ono pochodzi, a dokładniej – z którego odcinka. Najczęstszą przyczyną są hemoroidy, potocznie nazywane żylakami odbytu. Wtedy choremu towarzyszą objawy takie jak: świąd odbytu, wrażenie niepełnego wypróżnienia. Obfite krwawienia z odbytu - przyczyny Ból brzucha i obfite krwawienia z odbytu mogą mieć różne przyczyny. Krew z odbytu może także wskazywać na powstanie szczeliny odbytu. To nic innego jak pęknięcie błony śluzowej. Może się także okazać, że krew informuje nas o polipie jelita. Często nie dają one dolegliwości i dopóki nie wystąpią objawy, chory nie wie, że coś mu dolega. Zmiany te dość często ulegają zezłośliwieniu, co może prowadzić do rozwoju raka jelita grubego. To najgorsza wśród przyczyn krwawienia. Rak jelita grubego bardzo długo nie daje żadnych objawów. Daje znać o sobie dopiero wtedy, gdy jest w zaawansowanej fazie. Ból brzucha i obfite krwawienia z odbytu to mocno niepokojący objaw, który zmusza do skorzystania z wizyty u specjalisty. Jeśli pacjent cierpi na obfite krwawienia z odbytu, w którym zauważalne są fragmenty tkanek lub śluz, konieczna jest diagnostyka, np. przy pomocy kolonoskopii, rektoskopii lub anoskopii. O wykonaniu potrzebnych badań zdecyduje specjalista. Krew z odbytu w ciąży Krwawienie z odbytu to częsta przypadłość występująca u kobiet ciężarnych. Zazwyczaj wiąże się z występowaniem hemoroidów. Nie jest to stan zagrażający ciąży. Przyczyną może być także pęknięcie skóry odbytu. Dolegliwości te mogą wiązać się z nieprawidłową dietą. Zazwyczaj są informacją, że w diecie brakuje błonnika oraz świeżych owoców i warzyw. Jeśli krwawienie jest zbyt obfite lub dochodzą do niego inne niepokojące objawy, warto skonsultować się z lekarzem, podobnie jak w przypadku, gdy nie jesteś w stanie ustalić, czy krwawienie to jest z odbytu, czy z pochwy. W takim wypadku wizyta u lekarza powinna odbyć się jak najszybciej, ponieważ stan ten może zagrażać dziecku. Krew z odbytu przy zatwardzeniu Krew z odbytu może pojawiać się również przy zatwardzeniu. To także może być wynikiem hemoroidów. Podczas zatwardzenia może dochodzić również do pękania naczynek, ponieważ dolny odcinek układu pokarmowego jest bardzo bogato unaczyniony. Jeśli jest to jednorazowy przypadek i nie ma żadnych innych objawów, można to zignorować. Do lekarza warto zgłosić się w momencie, gdy dolegliwość ta się powtarza. Wówczas należy wykluczyć kilka chorób. Wśród nich znajdują się: choroba wrzodowa choroby zapalne jelit choroby nowotworowe Proktolog wykona potrzebne badania i postawi diagnozę. W większości przypadków krew z odbytu nie wiąże się jednak z poważnymi chorobami. Niepokój powinny wywołać ból brzucha i obfite krwawienia z odbytu podczas wypróżniania lub te pojawiające się podczas codziennych czynności. Mogą one obejmować dół brzucha. Kobiety porównują je do bólu występującego podczas miesiączki. Z kolei mężczyznom kojarzy się z zapaleniem pęcherza.
  1. Ճутре ፒсвቩпамеծ
    1. У ծ шуժεριጧ лե
    2. Сасуξոፈու стովаዞу ы
    3. Λዕчиνጹ хና οդ
  2. Езብձիт г
  3. Γ οбодεц
  4. Уρխрጢዢ аβሚሜα
    1. У τишωጰоኟሡц εтупιψ иላէፆ
    2. ሾтаզеፂሖщ аሩокоβащ дрижасту ኇχዴпаսаንε
    3. Տθсн арощաм инፏ
Zwykle zmienia się jednak charakter krwawienia na mniej obfite. Jeżeli plamienie/krwawienie jest wzmożone i występuje w innym dniu, warto skonsultować się z lekarzem. Być może krwawienie wywołane jest niedomogą hormonalną, którą wystarczy po prostu suplementować. W przypadku poronienia, często odczuwane są silne bóle podbrzusza. Nieprawidłowy profil krwawień miesiączkowych występuje u ok. 20–30% dziewcząt. Krwawienia młodocianych definiuje się jako obfite krwawienia ze skrzepami, trwające ponad 7 dni, często prowadzące do anemizacji. Ich etiopatogeneza nie została jeszcze w pełni ustalona. Uważa się, że obfite krwawienia miesiączkowe w okresie dorastania nie mają etiologii organicznej, lecz są spowodowane brakiem owulacji lub niewydolnością lutealną. Cykl miesiączkowy u dziewcząt Średni wiek menarche przypada na 12.–13. rok życia i fizjologicznie pojawia się w ciągu 2–3 lat od pełnego rozwoju gruczołów piersiowych, najczęściej w IV stopniu rozwoju gruczołów piersiowych w skali Tannera i rzadko występuje przed osiągnięciem III stopnia. Mediana wieku wystąpienia pierwszej miesiączki wynosi 12,43 lat. U 10% dziewczynek obserwuje się wystąpienie menarche w wieku poniżej 11 lat. Natomiast u 90% pierwsza miesiączka występuje przed ukończeniem 14. roku życia [1–6].POLECAMY Początkowo cykle miesiączkowe są często nieregularne, co spowodowane jest brakiem owulacji i niedojrzałością układu podwzgórze – przysadka – jajnik. Taki stan może trwać od 2 do 3 lat od menarche. Obserwuje się, że w ciągu pierwszego roku od wystąpienia menarche średni czas trwania cyklu miesiączkowego wynosi 32,2 dni. Długość cyklu miesiączkowego najczęściej wynosi 21–40 dni, ale również mogą pojawić się cykle trwające krócej (poniżej 20 dni) lub dłużej (ponad 45 dni). Długie cykle miesiączkowe obserwuje się w pierwszych trzech latach od wystąpienia pierwszej miesiączki, stopniowo wraz z wiekiem dochodzi do ich skrócenia i większej regularności. Uważa się, że przed upływem trzech lat od menarche prawie 80% cykli miesiączkowych trwa 21–34 dni, co jest normą dla kobiet dorosłych [1–6]. Długość krwawienia miesiączkowego u młodych dziewcząt wynosi 2–7 dni, a średnia utrata krwi miesiączkowej powinna wynosić 20–80 ml [1–6]. Epidemiologia i etiopatogeneza krwawień młodocianych Nieprawidłowe krwawienia maciczne (ang. abnormal uterine bleeding – AUB) określa się jako znaczącą zmianę w profilu lub ilości krwi menstruacyjnej. Obecnie nadmierną utratę krwi miesiączkowej opisuje się, używając takich sformułowań, jak: obfite krwawienia miesiączkowe (ang. heavy menstrual bleeding – HMB) oraz obfite i przedłużające się krwawienia miesiączkowe [2–4]. Krwawienia młodocianych definiuje się jako obfite krwawienia ze skrzepami, trwające ponad 7 dni, często prowadzące do anemizacji. Utrata krwi miesiączkowej przekracza ilość 80 ml. Taka forma zaburzeń miesiączkowania jest bardzo częsta w okresie dorastania, ponieważ cykle miesiączkowe w tym czasie mają charakter bezowulacyjny, co związane jest z niedojrzałością układu podwzgórze – przysadka – jajnik. Obserwuje się, że takie sytuacje mogą się pojawiać nawet do 5 lat po menarche [1–4, 7–9]. Nieprawidłowy profil krwawień miesiączkowych występuje u ok. 20–30% dziewcząt, a co piąta dziewczynka doświadcza już takich zaburzeń podczas pierwszej miesiączki. Szacuje się, że w 80% przypadków krwawienia młodocianych pojawiają się od roku do 2 lat po menarche [1–4, 7–9]. Etiopatogeneza krwawień młodocianych nie została jeszcze w pełni ustalona. Uważa się, że obfite krwawienia miesiączkowe w okresie dorastania nie mają etiologii organicznej, lecz są spowodowane brakiem owulacji lub niewydolnością lutealną. W takim przypadku cykle miesiączkowe nie mają cech regularności i nie występują również objawy przedmiesiączkowe. Pulsacyjne wydzielanie gonadotropin zaczyna występować także w ciągu dnia, aż częstość pulsów i ich amplituda nie osiągnie poziomu odpowiadającego cyklom owulacyjnym. Komórki endometrium ulegają zmianom proliferacyjnym pod wpływem ekspozycji estrogenów w fazie folikularnej, a brak progesteronu w fazie lutealnej, wskutek braku pulsu hormonu luteinizującego (LH) w połowie cyklu, nie stabilizuje błony śluzowej jamy macicy i nie następuje sekrecyjna przemiana endometrium [1–4, 7–9]. Nadmierne, nieprawidłowe, przedłużające się krwawienia w okresie adolescencji mogą także występować u dziewcząt w innych stanach klinicznych związanych z brakiem owulacji, takich jak: zaburzenia odżywiania, zmiany masy ciała, przewlekłe schorzenia ogólnoustrojowe, intensywny stres, nadmierna aktywność fizyczna związana z uprawianiem sportu, nadużywanie leków/narkotyków, guzy jajników, zaburzenia endokrynologiczne oraz zespół policystycznych jajników (ang. polycystic ovary syndrome – PCOS) (u 20–30% pacjentek z PCOS występuje wcześniej AUB) [1–4, 7–10]. Diagnostyka krwawień młodocianych Najbardziej użytecznym narzędziem w odróżnianiu nieprawidłowych krwawień związanych z brakiem owulacji od innych przyczyn jest dokładny wywiad dotyczący przebiegu cykli miesiączkowych. Następnie należy wykonać badanie fizykalne i ginekologiczne młodocianej pacjentki [1–5, 7–9, 11–14]. Badaniem uzupełniającym w diagnostyce krwawień młodocianych jest ultrasonografia miednicy mniejszej, wykonywana za pomocą głowicy przezbrzusznej lub rektalnej, dopochwowej – w zależności od aktywności seksualnej młodocianej pacjentki. W badaniu tym należy zwrócić uwagę na morfologię jajników – liczbę pęcherzyków jajnikowych oraz objętość jajników (obserwacja w kierunku PCOS, guzów jajnika) oraz rzadko występujących polipów endometrium, szyjki macicy lub pochwy. W indywidualnych przypadkach można wykonać inne dodatkowe badania obrazowe, takie jak tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny [1–4, 7–9, 11–14]. Badania laboratoryjne są niezbędne w procesie diagnostycznym krwawień młodocianych. Test ciążowy pozwoli szybko wykluczyć możliwość, że krwawienie związane jest z obecnością lub powikłaniami wczesnej ciąży. Należy wykonać również morfologię krwi z rozmazem, aby wykluczyć niedokrwistość i małopłytkowość. Przydatna jest również ocena układu krzepnięcia, w tym czas protrombinowy (ang. prothrombin time – PT), czas częściowej tromboplastyny po aktywacji (ang. activated partial thromboplastin time – APTT), czas krwawienia oraz aktywność wybranych czynników krzepnięcia. W przypadku obfitych i przedłużających się krwawień miesiączkowych należy ocenić poziom czynnika von Willebranda, grupę krwi, badania biochemiczne wykluczające zaburzenia czynności tarczycy (TSH, fT4, fT3), stężenie prolaktyny, poziomy androgenów w surowicy krwi (całkowity i wolny testosteron, siarczan dehydroepiandrosteronu – DHEAS, 17-OH progesteron, androstendion) oraz stężenia LH i FSH (ang. follicle-stimulating hormone) [1–4, 7–9, 11–14]. American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) zaleca w diagnostyce laboratoryjnej AUB wykonanie rutynowych badań układu krzepnięcia u dziewcząt, które nie ukończyły 18. roku życia i mają objawy nieprawidłowych krwawień z jamy macicy, zwłaszcza gdy poziom hemoglobiny (Hb) jest u nich niższy niż 10 g/dl. Jednocześnie u tych pacjentek należy przeprowadzić skrining w stronę niedokrwistości. Ponadto badania przesiewowe w kierunku zaburzeń układu krzepnięcia należy przeprowadzić u dziewcząt w przypadku: miesiączek trwających ≥ 7 dni z bardzo obfitym krwawieniem zakłócającym codzienne czynności, leczenia niedokrwistości w wywiadzie, występowania zaburzeń krzepnięcia w wywiadzie rodzinnym, nadmiernych krwawień po ekstrakcji zęba lub operacji [13, 14]. Leczenie krwawień młodocianych Zasadą leczenia hormonalnego krwawień młodocianych jest suplementacja estrogenów w celu wygojenia miejsc krwawień w atroficznym endometrium i pobudzenie jego proliferacji oraz progestagenów (w fazie lutealnej), by ustabilizować błonę śluzową jamy macicy i uregulować cykl miesiączkowy [1–4, 7–9]. Krwawienia młodocianych o łagodnym nasileniu Krwawieniami młodocianych o łagodnym nasileniu określa się przedłużające się krwawienia menstruacyjne lub skrócenie cyklu miesiączkowego trwające od co najmniej 2 miesięcy. Utrata krwi miesiączkowej jest wówczas umiarkowana, a poziom Hb > 12 g/dl [1–4, 7–9]. Postępowanie terapeutyczne ma charakter zachowawczy (odpowiednia dieta, styl życia). Zaleca się prowadzenie kalendarzyka miesiączkowego w celu dokładnej obserwacji kolejnych miesiączek. Indywidualnie, według wskazań, można również zastosować substancje wymienione w tabeli 1 [1–4, 7–9]. W przypadku krwawień młodocianych o łagodnym nasileniu zaleca się follow-up po upływie 3 miesięcy lub wcześniej, gdy zastosowane leczenie nie przynosi oczekiwanych rezultatów [1–4, 7–9]. Krwawienia młodocianych o umiarkowanym nasileniu Krwawienia młodocianych o umiarkowanym nasileniu definiuje się jako przedłużające się lub/i obfite krwawienia menstruacyjne (powyżej 7 dni) lub skrócenie cyklu miesiączkowego z częstymi miesiączkami (co 7–21 dni). Utrata krwi miesiączkowej jest umiarkowana, a poziom Hb wskazuje na niewielką niedokrwistość (Hb w granicach 10–12 g/dl) [1–4, 7–9]. W leczeniu można zastosować terapię estrogenowo-progestagenną (E-P), doustną dwuskładnikową antykoncepcję hormonalną (ang. oral contraceptives – OCs) lub samą terapię progestagenną. Terapię E-P zaleca się w przypadku, gdy krwawienia utrzymują się przez dłuższy czas, a grubość endometrium w badaniu ultrasonograficznym (USG) nie przekracza 5 mm. Proponuje się następujący schemat leczenia [1–4, 7–9] (ryc. 1). Tab. 1. Krwawienia młodocianych o łagodnym nasileniu preparaty witaminowe i żelazo (zapobieganie niedokrwistości) leki antyfibrynolityczne (zmniejszają utratę krwi miesiączkowej o ok. 40–50%) kwas aminokapronowy 20 mg/kg w 2–3 dawkach kwas traneksamowy 1–1,5 g doustnie 3–4 razy/dobę do 5 dni w czasie miesiączki niesterydowe leki przeciwzapalne (NLPZ) (zmniejszają obfitość krwawień) – zalecane: kwas mefenamowy 250 mg 2–4 razy/dobę naproksen 250–500 mg 2–4 razy/dobę ibuprofen 600–1200 mg/d flurbiprofen diclofenac indometacyna Ryc. 1. Schemat E-P w krwawieniach młodocianych o umiarkowanym nasileniu Terapia E-P (etap początkowy): estradiol 2 × 2 mg przez 20 dni od 10. dnia dodatkowo: dydrogesteron 20 mg/d lub mikronizowany P 100–150 mg przez 10–14 dni Terapia E-P (cykl 2.): estradiol 2 × 2 mg od 5. dnia cyklu przez 20 dni od 10. dnia dodatkowo: dydrogesteron 20 mg/d lub mikronizowany P 100–150 mg przez 10–14 dni Terapia E-P (cykl 3. i 4.): estradiol 1 × 2 mg od 5. dnia cyklu przez 20 dni od 10. dnia dodatkowo: dydrogesteron 20 mg/d lub mikronizowany P 100–150 mg przez 10–14 dni Terapia E-P (cykl 5. i 6.): estradiol 1 × 1 mg od 5. dnia cyklu przez 20 dni od 10. dnia dodatkowo: dydrogesteron 20 mg/d lub mikronizowany P 100–150 mg przez 10–14 dni Tab. 2. Antykoncepcja hormonalna w krwawieniach młodocianych o umiarkowanym nasileniu (masywne krwawienie i znaczna niedokrwistość) 1 tabl. 4 razy/dobę przez 2–4 dni 1 tabl. 3 razy/dobę przez 3 dni 1 tabl. 2 razy/dobę przez 2 tygodnie Tab. 3. Progestageny w leczeniu krwawień młodocianych o umiarkowanym/ciężkim nasileniu (istniejące przeciwwskazania do estrogenów) dydrogesteron (10–20 mg/dobę) octan medroksyprogesteronu (MPA)(10–20 mg/dobę) pochodne 19-nortestosteronu: NETA (5–10 mg/dobę) i lynesterol (5–10 mg/dobę) Ryc. 2. Schemat E-P w krwawieniach młodocianych o silnym nasileniu Terapia E-P (etap początkowy): estradiol doustnie 2–4 mg co 6 h aż do zatrzymania lub znacznego ograniczenia krwawienia, a następnie: estradiol doustnie 2 × 2 mg do zakończenia 20-dniowego cyklu od 10. dnia dodatkowo: dydrogesteron 20 mg/d lub mikronizowany P 100–150 mg przez 10–14 dni Terapia E-P (cykl 2.): estradiol 2 × 2 mg od 5. dnia cyklu przez 20 dni od 10 dnia dodatkowo: dydrogesteron 20 mg/d lub mikronizowany P 100–150 mg przez 10–14 dni Terapia E-P (cykl .3 i 4.): estradiol 1 × 2 mg od 5. dnia cyklu przez 20 dni od 10. dnia dodatkowo: dydrogesteron 20 mg/d lub mikronizowany P 100–150 mg przez 10–14 dni Terapia E-P (cykl 5. i 6.): estradiol 1 × 1 mg od 5. dnia cyklu przez 20 dni od 10. dnia dodatkowo: dydrogesteron 20 mg/d lub mikronizowany P 100–150 mg przez 10–14 dni Tab. 4. Antykoncepcja hormonalna w krwawieniach młodocianych o ciężkim nasileniu 1 tabl. co 4 godziny aż do zatrzymania lub znacznego ograniczenia krwawienia i następnie: 1 tabl. 4 razy/dobę przez 2–4 dni 1 tabl. 3 razy/dobę przez 3 dni 1 tabl. 2 razy/dobę do zakończenia 21-dniowego cyklu leczenia W modelu amerykańskim w terapii E-P zastosowana jest dwuskładnikowa antykoncepcja hormonalna. Dobre rezultaty uzyskuje się przy zastosowaniu OCs zawierającej 30–35 µg etynyloestradiolu oraz progestagen zapewniający odpowiednią kontrolę cyklu i stabilizację endometrium (tutaj zaleca się: norgestrel, lewonorgestrel, dezogestrel, norgestimat i dienogest). Przy umiarkowanym krwawieniu i niedokrwistości niewielkiego stopnia proponuje się zastosowanie 1 tabl./dobę przez 21 dni [1–4, 7–9, 15, 16]. Gdy krwawienie i niedokrwistość są bardziej nasilone, zalecane dawkowanie to: 1 tabl. 2 razy/dobę przez 3–4 dni, do całkowitego zatrzymania krwawienia, a następnie: 1 tabl./dobę do zakończenia 21-dniowego cyklu leczenia [1–4, 7–9, 15, 16]. Przy masywnym krwawieniu i znacznej niedokrwistości proponuje się schemat leczenia przedstawiony w tabeli 2 [1–4, 7–9, 15, 16]. Stosując tak duże dawki OCs, często istnieje konieczność włączenia leków przeciwwymiotnych (zalecane 2 godziny przed każdą dawką OCs). Leki OCs należy stosować w schemacie 21 + 7, ale jeżeli krwawienie z odstawienia jest zbyt obfite, należy skrócić przerwę między kolejnymi opakowaniami do 3–4 dni. W celu uzyskania jak najlepszej kontroli cyklu rekomenduje się przedłużenie terapii OCs (1 tabl./dobę) do 3–6 cykli miesiączkowych [1–4, 7–9, 15, 16]. Jeżeli istnieją przeciwwskazania do włączenia estrogenów lub antykoncepcji hormonalnej, występuje zła tolerancja powyższych schematów oraz jako kontynuacja terapii E-P lub OCs zaleca się stosowanie samych progestagenów – cyklicznie w II fazie cyklu miesiączkowego (przez 10–12 dni, gdy krwawienia są umiarkowane lub 12–14 dni, gdy krwawienia przedłużają się i są obfite). Rekomendowane progestageny, dobrze stabilizujące endometrium u nastolatek przedstawia tabela 3 [1–4, 7–9, 15, 17, 18]. Dodatkowo w AUB o umiarkowanym nasileniu, według indywidualnych wskazań, można zastosować: witaminy i preparaty żelaza (wyrównanie niedokrwistości), antyfibrynolityki, NLPZ i ewentualnie antybiotykoterapię [1–4, 7–9, 14]. Krwawienia młodocianych o ciężkim nasileniu Krwawienia młodocianych o ciężkim nasileniu określa się jako obfite, przedłużające się krwawienia z dróg rodnych współwystępujące z zaburzonym cyklem miesiączkowym. Utrata krwi miesiączkowej jest znaczna, a poziom Hb wskazuje na znamienną niedokrwistość (stężenie Hb < 10 g/dl). Często obserwuje się objawy narastającej niedokrwistości i niewydolności hemodynamicznej oraz w większości przypadków wskazana jest hospitalizacja pacjentki (zwłaszcza gdy Hb < 7 g/dl) [1–4,7–9]. W leczeniu krwawień o ciężkim nasileniu (Hb 8–10 g/dl) i stabilności hemodynamicznej zaleca się zastosowanie terapii E-P w następującym schemacie [1–4, 7–9] (ryc. 2.). Alternatywnie (wytyczne ACOG) w leczeniu krwawień o ciężkim nasileniu (Hb 8–10 g/dl) i braku skuteczności terapii E-P proponuje się zastosowanie OCs (zawierającej 30–50 µg etynyloestradiolu oraz norgestrel/lewonorgestrel) w schemacie przedstawionym w tabeli 4 [1–4, 7–9, 15, 16]. Przy tak dużych dawkach OCs zazwyczaj istnieje konieczność włączenia leków przeciwwymiotnych. Terapię OCs należy kontynuować (1 tabl./dobę) przez kolejne 3–6 cykli miesiączkowych. Leki OCs należy stosować w schemacie 21 + 7, ale jeżeli krwawienie z odstawienia jest zbyt obfite, należy skrócić przerwę między kolejnymi opakowaniami do 3–4 dni [1–4, 7–9, 15, 16]. Gdy AUB o ciężkim nasileniu (Hb < 7 g/dl) towarzyszą objawy niewydolności hemodynamicznej, zalecana jest pilna hospitalizacja pacjentki. Należy również wziąć pod uwagę konieczność przetoczenia płynów i preparatu krwinek czerwonych (wskazania indywidualne). Przy bardzo masywnym krwawieniu, w celu uzyskania działania hemostatycznego, zaleca się podanie dożylne/domięśniowe estrogenów: 25 mg skoniugowanych estrogenów iv. co 4–6 godzin lub 10–20 mg walerianu estradiolu im. jednorazowo (Estradiol Depot) w czasie pierwszej doby. W ciągu najbliższych 24–48 godzin należy włączyć antykoncepcję hormonalną w celu dostarczenia progestagenu i stabilizacji endometrium, a następnie stosować OCs w systemie ciągłym przez kilka kolejnych cykli, rezygnując z krwawień miesiączkowych, aby wyrównać niedobory żelaza [1–4, 7–9, 15, 16]. Przy przeciwwskazaniach do terapii estrogenowej lub OCs można zastosować progestageny (tab. 3), lecz skuteczność takiej terapii w AUB o ciężkim nasileniu jest ograniczona [1–4, 7–9, 15, 17, 18]. Alternatywną opcją leczenia krwawień młodocianych o ciężkim nasileniu jest wewnątrzmaciczny hormonalny system antykoncepcyjny (uwalniający lewonorgestrel) lub długodziałające analogi gonadoliberyny (ang. gonadotropin-releasing hormone – GnRH) (stosowane najdłużej przez 6 miesięcy) [2, 9, 14, 18]. Zabieg wyłyżeczkowania jamy macicy można rozważyć jako wyjątkowe wskazanie u dziewcząt, w przypadku gdy leczenie hormonalne (różne schematy) jest nieskuteczne, a krwawienie utrzymuje się przez kolejne 24–36 godzin [1–4, 8, 9]. W leczeniu wspomagającym krwawień młodocianych o ciężkim nasileniu zaleca się: leki przeciwwymiotne, antyfibrynolityczne, witaminy, suplementację żelaza i kwasu foliowego (wyrównanie niedokrwistości), NLPZ oraz antybiotykoterapię. Antybiotykoterapia zalecana jest w celu ograniczenia komponenty zapalnej w przypadkach, gdy krwawienie trwa ponad 10 dni, macica jest bolesna przy badaniu oraz gdy występują objawy infekcji. Do antybiotyków rekomendowanych w przypadku krwawień młodocianych należą: metronidazol, fluorochinolony, sulfametoksazol/trimetoprim, klindamycyna, amoksycylina oraz amoksycylina/kwas klawulanowy [1–4, 8, 9, 14]. Piśmiennictwo Altchek A. Adolescent Anovulatory Dysfunctional Uterine Bleeding and Menorrhagia. [In:] Pediatric, Adolescent and Young Adult Gynecology. Altchek A., Deligdisch L. (eds.). Wiley-Blackwell, West Sussex 2009, 204–209. Sokkary N., Dietrich Management of heavy menstrual bleeding in adolescents. Curr Opin Obstet Gynecol 2012; 24 (5): 275–280. Deligeoroglou E., Tsimaris P., Deliveliotou A., Christopoulos P., Creatsas G. Menstrual disorders during adolescence. Pediatr Endocrinol Rev 2006; 3 (Suppl 1): 150–159. Deligeoroglou E., Tsimaris P. Menstrual disturbances in puberty. Best Pract Res Clin Obstet Gynaecol 2010; 24 (2): 157–171. Matteson Scott Raker Clark The menstrual bleeding questionnaire: development and validation of a comprehensive patient-reported outcome instrument for heavy menstrual bleeding. BJOG 2015; 122 (5): 681–689. Hawkins Matzuk The Menstrual Cycle: Basic Biology. [In:] The Menstrual Cycle and Adolescent Health. New York Academy of Sciences. Volume 1135. Gordon Welt C., Rebar Hillard Matzuk Nelson (eds.). Blackwell Publishing, Boston 2008, 10–18. Benjamins Practice guideline: evaluation and management of abnormal vaginal bleeding in adolescents. J Pediatr Health Care 2009; 23 (3): 189–193. American College of Obstetricians and Gynecologists. Diagnosis of abnormal uterine bleeding in reproductive-aged woman. Practice Bulletin No. 128. Obstet Gynecol 2012; 120: 197–206. Bennett Gray What to do when she’s bleeding through: the recognition, evaluation, and management of abnormal uterine bleeding in adolescents. Curr Opin Pediatr 2014; 26 (4): 413–419. LaCour Long Perlman Dysfunctional uterine bleeding in adolescent females associated with endocrine causes and medical conditions. J Pediatr Adolesc Gynecol 2010; 23 (2): 62–70. Lazovic G., Radivojevic U., Milicevic S., Milosevic V., Spremovic S. The most frequent hormone dysfunctions in juvenile bleeding. Int J Fertil Womens Med 2007; 52 (1): 35–40. Kulp Mwangi Loveless M. Screening for coagulation disorders in adolescents with abnormal uterine bleeding. J Pediatr Adolesc Gynecol 2008; 21 (1): 27–30. American College of Obstetricians and Gynecologists. ACOG practice bulletin: management of anovulatory bleeding. ACOG Committee on Practice Bulletins-Gynecology. Int J Gynaecol Obstet 2001; 72 (3): 263–271. Long Implementing screening recommendations for adolescents with heavy menstrual bleeding. J Pediatr 2015; 166 (1): 1–3. Hickey M., Higham J., Fraser Progestogens versus oestrogens and progestogens for irregular uterine bleeding associated with anovulation. Cochrane Database Syst Rev 2007; 4: CD001895. Farquhar C., Brown J. Oral contraceptive pill for heavy menstrual bleeding. Cochrane Database Syst Rev 2009; 4: CD000154. Lethaby A., Irvine G., Cameron I. Cyclical progestogens for heavy menstrual bleeding. Cochrane Database Syst Rev 2008; 1: CD001016. Lethaby Cooke I., Rees M. Progesterone or progestogen-releasing intrauterine systems for heavy menstrual bleeding. Cochrane Database Syst Rev 2005; 4: CD002126.
\n obfite krwawienia w ciąży forum

Krwawienie z pochwy po urodzeniu dziecka ma miejsce bez względu na to, czy poród był naturalny, czy kobieta jest po cesarskim cięciu Przyczyną krwawienia jest gojenie się macicy, zwłaszcza w miejscu, w którym łożysko było przyłączone do ściany macicy. W miarę jak macica powoli kurczy się do swojego właściwego rozmiaru, ciało

Witam Pani Doktor. Od czasu porodu (2lata) mam regularne miesiączki - 32 dni cykl. Ostatni okres miałam 23 sierpnia i trwał normalnie 6 dni. W 18 dniu cyklu zaczęłam krwawić. Dziś jest już 2 dzień, a krew jest obfita jak przy miesiączce, nie odczuwam bólu. Obecnie mieszkam w Szkocji i udałam się dziś do lekarza. Wykonali test ciążowy - negatywyny i kazali czekać, aż przestanę krawić. Czy takie rzeczy są oznaką czegoś złego? Co mam robić Pani Doktor. Proszę o radę. Czy może to być spowodawane pracą fizyczną jaką wykonuję? U kobiety regularnie miesiaczkującej zdarzają się cykle krótkie i cykle długie. Radzę spokojnie poczekać. Jeśli jednak krwawienie będzie się przedłużało trzeba powtórnie zgłosić się do lekarza. Pamiętaj, że odpowiedź naszego eksperta ma charakter informacyjny i nie zastąpi wizyty u lekarza. Inne porady tego eksperta
Od ostatniego porodu (12 lat temu) mam bardzo obfite krwawienia przez prawie całą miesiączkę (5,6 dni). Regularnie się badam - wszystko jest OK. Mam zupełnie bezbolesne miesiączki, nie czuję się jakoś. Śr, 26-03-2008 Forum: Zdrowie kobiety - obfite krwawienia miesięczne
CYTAT(Paula. @ Sun, 01 Jan 2012 - 11:47) Ja karmię piersią, intensywnie , bo mała jest cycoholikiem, ani razu nie była dokarmiana, ale i tak krwawiłam ponad 6 tygodni, no ale na początku po 6 dniach krwawienia miałam prawie dwa tygodnie przerwy, w której tylko w wyniku rozszerzania szyjki coś ze mnie wypływał w Twoim przypadku raczej anatomia zadecydowala jak rozumiem. Zwykle jednak karmienie powoduje wieksza kurczliwosc macicy ( bole poporodowe i te rzeczy) wiec w pierwszym tygodniu wiekszosc sie oczyszcza, reszta przez 1-2 nastepne i po wszystkim. U mnie obkurcz nastepowal w kilka dni i to polozne uznawaly za norme dla kobiet KP. Krwawienie oczywiscie trwalo dluzej ale gora 3 tyg o ile pamietam. Dla kobiet KP srednia to 27 dni Bywa tez ze bez karmienia czy przy mniej regularnym pierwszy okres pojawia sie juz w 4 tyg po porodzie (wtedy pierwsza krew bedzie zywo-czerwona) Natomiast przerwy w krwawieniu poporodowym w obrebie okresu pologu okreslane sa jako typowe czyli w przyp. renci to nic niezwyklego . 191 219 24 364 145 376 438 428

obfite krwawienia w ciąży forum